Weinig overtuigend solowerk van Sarah Bettens
wiki - zondag 30 mei 2004 - 14:12
0
Sarah Bettens is gezegend met een beklijvende stem, we zullen het blijven zeggen. Maar als songwriter schiet de frontvrouw van K's Choice soms toch schromelijk tekort.
Broer en zus Bettens, het stevige fundament onder de Belgische rockband, beslisten enkele zomers terug om het internationaal succesvolle K's Choice tijdelijk in het vriesvak te dumpen en elk hun eigen muzikale weg te bewandelen. Sarah Bettens komt nu als eerste met een schijfje aandraven, "Go" heet de jongeling en het heeft heel wat voeten in de aarde gekost om dat mini album (5 songs + video footage) te realiseren. Met platengigant Sony klikte het niet, en de 31-jarige zangeres kwam uiteindelijk bij het kleine, onafhankelijke Idol Media terecht. "Ik kon niet blijven wachten", aldus Sarah.
Recent solowerk door Sarah Bettens? Jawel, we herinneren ons de prachtige song "You always know your home", geschreven door Piet Goddaer (Ozark Henry), en meesterlijk van stem voorzien door diezelfde Sarah. Pure verwennerij, want "Go" blijkt van een heel ander kaliber. De in de States residerende zangeres slaat met deze plaat een nieuwe weg in, met de pijlen hoorbaar gericht op een jong publiek dat dweept met easy listening songs.
Opener en titelsong "Go" valt meteen met de deur in huis, klinkt veelbelovend, maar zakt ter hoogte van het refrein weg in een poppy deuntje waarbij het rollercoastergevoel ons niet gespaard blijft. Met Greg Wells heeft Sarah Bettens een producer onder de arm genomen, die misschien heus wel weet wat scoren zal, maar ons kan het niet bekoren. Wat volgt is "Fine", de radiovriendelijke, speelse en krachtige single met het veelzeggende 'half of us has nothing and the other feels too fat.' La Bettens zingt intussen haar geluk uit, iets waar dezer dagen weinigen nog op zitten te wachten, spijtig genoeg. Een laatste up-tempo nummer is het weinig overtuigende "Follow Me", waar niets op aan te merken valt, maar wild worden we er niet van.
"Grey" leunt dan nog het dichtst aan bij het vroegere werk, een pianoballade waar die warme ietwat hese stem volledig tot zijn recht komt. Gegarandeerd een succes op lesbische huwelijken, mijmernummer bij uitstek, en toch: er ontbreekt iets. Die onverwachte krop in de keel -iets wat bij K's Choice nummers als "Wait" of "20.000 seconds" plots kon opduiken- hij komt er niet. En dat is meteen wat ons nog het meest ontgoochelt aan dit mini-album. Het ontroert niet. Er valt geen traantje heimelijk weg te pinken, en ook het headbangen zullen de fans achterwege mogen laten. De snerende gitaren en stomende drums van memorabele nummers als "Not an Addict" of "Believe" hebben plaats gemaakt voor middelmatigheid. Afsluiter "Don't Stop", een nummer dat qua opbouw opvalt door zijn eenvoud, is een moraliserend lesje dat verdrinkt in een overvloed van weinig geïnspireerde teksten. Geen slecht nummer nochtans, maar het klinkt als een brave light-versie.
De trouwe fans zullen het plaatje vast wel lusten, en het talent in Sarah Bettens onvoorwaardelijk blijven steunen. Maar voor ons blijft dit een twijfelgeval. De songs klinken oké, Sarah Bettens ziet er goed uit, en op de radio krijg je tegenwoordig een hoop andere crap om je oren geslingerd. Ergens klopt het plaatje misschien wel, maar de vraag is wat de versheiddatum van dit product is. En wie hier nog op zit te wachten.