Lid worden? Inloggen!

Deze website maakte gebruik van cookies. We gebruiken enkel functionele cookies die er zijn er om de gebruiksvriendelijkheid van de website voor onze gebruikers te verbeteren. Wij maken GEEN gebruik van trackingcodes, of andere advertenties / marketing gerichte cookies. (Meer informatie). Klik op OK om akkoord te gaan met het gebruik van cookies.

OK

Concert: Damien Rice overtuigt volle zalen

wiki - zondag 29 februari 2004 - 15:51


0

Voor zijn debuutalbum 'O' uitkwam, zwierf Damien Rice rond in Europa als straatmuzikant. Momenteel trekt hij opnieuw door het continent, maar deze keer wachten hem en zijn band elke avond goed gevulde zalen. De Ierse bard lost zonder moeite alle verwachtingen in.

Het was donderdagavond 20 uur en de Brusselse AB raakte stilaan gevuld voor een avondje wegzinken in broze liefdesongs met een subtiel randje zelfspot. Singer-songwriter Josh Ritter uit het verre Idaho zorgde voor de warming-up en had zo'n oprecht enthousiasme van het talrijk opgekomen publiek duidelijk niet verwacht. "You're great, man", biechtte hij op, en kondigde vervolgens aan in juni nog eens naar hartje Brussel terug te komen voor een eigen concert. Op ons kan hij rekenen.

De hoofdschotel dan. Als het van onze fantasie afhing, dan zijn Damien Rice en zangeres Lisa Hannigan ofwel in volle ruzie het podium opgeklommen, ofwel hadden ze net het bed gedeeld. De manier waarop beide elkaar tijdens het hele concert geen blik gunden, was dan ook verbijsterend. Maar wie zal het zeggen, muzikanten zijn bizarre wezens, en dat is misschien maar goed ook.

Het leek er aanvankelijk dan ook op dat de gezelligheid op het podium enkel door een twintigtal kaarsjes gemaakt werd. Maar gelukkig brengen ook immens mooie klanken sfeer in huis, en wat voor sfeer! De ijzersterke songs op het album 'O' moesten live niets aan kracht inboeten, en sommige nummers werden zelfs tot op een volgend muzikaal niveau gekatapulteerd.

'Eskimo', het nummer dat op plaat nog geterroriseerd werd met een schare operastemmen, kreeg nu de vocale ondersteuning van Lisa Hannigan, en dit met welgemeend goedkeuren van het publiek. In 'Volcano', 'Amie' en 'Cannonball' weerklonk de gepaste dramatiek in de stem van Damien Rice, en het prachtige 'I Remember' genoot van een broze intro om daarna uit te groeien in een ijzersterk fatalisme waarin Damien Rice al het mogelijke uit z'n gitaar haalde.

Celliste Vyvienne Long bracht de nodige warmte in tekstueel cynische nummers, en de ritmesectie bewees dat er ook wel eens stevig kon gerockt worden, in 'Woman Like a Man' of 'All Dressed Up', om maar twee nazinderende songs te noemen.

Rice sprak het publiek aan in het Engels, vertelde over de Ierse taal, schudde plots een Ierse oorlogssong uit z'n mouw, en schakelde toen over op een aandoenlijk Frans taaltje. 1500 mensen in de zaal lachten maar genoten.

Na een kleine twee uur kondigde het einde zich aan, maar als het niet aan de organisatie lag, stond Rice er nog zijn passie met het dankbare publiek te delen. Een bisronde kwam er uiteindelijk nog wel, met onder andere het mooie, breekbare 'Cold Water', spijtig genoeg zonder de zoete stem van Lisa Hannigan, want zij was dan toch maar in de kleedkamers gebleven. Vreemd.

Link : Concert: Damien Rice overtuigt volle zalen