Deze website maakte gebruik van cookies. We gebruiken enkel functionele cookies die er zijn er om de gebruiksvriendelijkheid van de website voor onze gebruikers te verbeteren. Wij maken GEEN gebruik van trackingcodes, of andere advertenties / marketing gerichte cookies. (Meer informatie). Klik op OK om akkoord te gaan met het gebruik van cookies.

OK

In 2000 hebben regeringsleiders van 189 landen afgesproken om vóór 2015 de belangrijkste wereldproblemen aan te pakken. Er zijn acht concrete en zeer ambitieuze doelstellingen vastgelegd: de millenniumdoelen:

• De armoede halveren en honger bestrijden.
  Armoede betekent dat iemand minder dan $1,25 per dag te besteden heeft. Honger is daar duidelijk het gevolg van.
  
• Onderwijs voor alle kinderen.
  Veel kinderen worden thuisgehouden om mee te helpen of te werken, een gevolg van de armoede.
  
• Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig.
  ook dit doel is toegespitst op het onderwijs. Er moeten net zoveel meisjes als jongens naar school.
  
• Minder kindersterfte.
  In 2015 moet de sterfte onder kinderen onder de vijf jaar met tweederde zijn teruggebracht ten opzichte van 1990.
  
• Minder moedersterfte.
  Veel vrouwen sterven onnodig ten gevolge van zwangerschap. Ook hier moet de sterfte met tweederde worden verminderd ten opzichte van 1990.
  
• Bestrijding van hiv/aids en malaria.
  Geen toename meer vanaf 2015. Iedereen heeft recht op medicatie.
  
• Een duurzaam leefmilieu voor meer mensen.
  Luchtvervuiling, ontbossing en uitputting van landbouwgrond zijn directe bedreigingen voor de levensomstandigheden en gezondheid van mensen. Schoon water en sanitaire voorzieningen zijn speerpunten binnen dit doel.
  
• Mondiale samenwerking in ontwikkeling.
  De rijke landen moeten ontwikkelingslanden helpen met het behalen van de andere millenniumdoelen. Dit kan door meer ontwikkelingshulp te geven, schulden te verlichten en het wegnemen van handelsbarrières.
  

Vrede is geen millenniumdoel. Maar zonder het bereiken van deze doelen en het voortzetten van daaruit voortgekomen beleid zal er zeker geen vrede zijn.

Enige tijd geleden deed de NCDO, de Nationale Commissie voor internationale samenwerking en Duurzame Ontwikkeling onderzoek naar de bekendheid onder de Nederlandse bevolking van de millenniumdoelen. Daaruit bleek dat driekwart van de Nederlanders zelfs niet één doel kan noemen. Meer dan de helft (51%) heeft er zelfs nooit van gehoord.
Het vertrouwen in de haalbaarheid van de millenniumdoelen is laag.
Uit het onderzoek blijkt ook dat van alle millenniumdoelen, men het meeste vertrouwen heeft in het halen van de doelen om moeder- en kindersterfte terug te dringen. Dat is opvallend omdat het terugdringen van moedersterfte in werkelijkheid het meest achter loopt. Er is het minste vertrouwen in het halen van de doelen: gelijke rechten van mannen en vrouwen, en armoede halveren.

Toch is er wel een besef dat er wat moet gebeuren. Zo geeft 46% wel eens een donatie aan met ontwikkelingssamenwerking samenhangende projecten en koopt 26% wel eens Fairtrade producten. Maar tegelijkertijd blijkt uit het recente stemgedrag dat men wil dat de overheid minder uitgeeft aan dit soort "luxe". Niet dat veel mensen echt een cynische keuze maken tussen het voorkomen van een dood kind en een iPad. Het is gewoon struisvogelgedrag en een gevoel van onmacht.

Toch is er na 10 jaar flinke winst geboekt op de doelen minder armoede (millenniumdoel 1), alle kinderen naar school (2), schoon water (7), terugdringen van aids (6) en vermindering van kindersterfte (4). Maar er is een grote achterstand op de doelen honger (1), moedersterfte (5), sanitaire voorzieningen (7), biodiversiteit en CO2-uitstoot (7).

Diverse instanties roepen vandaag op tot het houden van een of meer minuten stilte voor de vrede. Misschien is het nuttiger om de kop eens even uit het zand te trekken en na te denken over de millenniumdoelen.