Lid worden? Inloggen!

Deze website maakte gebruik van cookies. We gebruiken enkel functionele cookies die er zijn er om de gebruiksvriendelijkheid van de website voor onze gebruikers te verbeteren. Wij maken GEEN gebruik van trackingcodes, of andere advertenties / marketing gerichte cookies. (Meer informatie). Klik op OK om akkoord te gaan met het gebruik van cookies.

OK

Hardere aanpak computercriminaliteit

RobzQ - dinsdag 2 maart 2004 - 11:30


0

Minister Donner heeft een aantal wettelijke maatregelen voorbereid waardoor een hardere aanpak van computercriminaliteit mogelijk wordt. Zo worden computerkrakers verder aan banden gelegd. Dit blijkt uit een wetsvoorstel van de bewindsman dat voor advies naar enkele instanties is gestuurd, waaronder het Openbaar Ministerie en de Raad voor de Rechtspraak.

De strengere wetgeving is een gevolg van het Cybercrime Verdrag dat in november 2001 is gesloten om computercriminaliteit internationaal aan te pakken. Dat verdrag heeft als doel bescherming te bieden tegen misdrijven die nauw verbonden zijn met het bestaan van computernetwerken en elektronische informatie.

In de afgelopen decennia is het risico toegenomen dat mondiaal ontwikkelde computernetwerken worden gebruikt om strafbare feiten te plegen. Ook kunnen bewijzen van crimineel gedrag door deze netwerken worden opgeslagen en overgedragen. Daarom is gemeenschappelijk internationaal strafrechtelijk beleid noodzakelijk. Dit beleid bestaat niet alleen uit versterking van de internationale samenwerking, maar ook uit de realisatie van passende wetgeving.

Nederland voldoet al voor een zeer groot deel aan de eisen van het Cybercrime Verdrag. Het in consultatie gegeven wetsvoorstel rondt de implementatie af. Dat gebeurt door de bestaande wetgeving uit te breiden met enkele strafbepalingen, en met de introductie van nieuwe bevoegdheden voor de opsporing.

Computervredebreuk

Voortaan wordt ieder opzettelijk en wederrechtelijk binnendringen in een computer(systeem) strafbaar. Dit betekent een verruiming van de huidige strafbaarstelling van computervredebreuk, omdat nu nog specifieke eisen zijn gesteld voordat sprake kan zijn van strafbaar gedrag. Zo moet bijvoorbeeld de beveiliging van een computer zijn gekraakt, een technische ingreep zijn gedaan of van een valse identiteit gebruik zijn gemaakt om toegang te krijgen. In het voorstel van Donner zijn die specifieke eisen niet meer nodig. Voor strafbaarheid kan het al voldoende zijn als iemand zonder toestemming (wederrechtelijk) een computer(systeem) binnendringt om informatie te bemachtigen die niet voor hem bestemd is.

De wijziging is van belang voor de aanpak van computerkrakers. Ook wordt degene strafbaar die opzettelijk en wederrechtelijk de toegang tot of het gebruik van een computersysteem verstoort door er gegevens naartoe te sturen. Het moet gaan om ernstige vormen van hinder voor de gebruiker. Zo bestaan programma's (virussen) die het gebruik van computersystemen onmogelijk maken of aanzienlijk vertragen. Evenzo worden ernstige vormen van spam strafbaar als daardoor communicatiefuncties van een systeem worden verstoord.

Technische hulpmiddelen

Minister Donner wil verder bepaalde voorbereidingshandelingen van typische computermisdrijven, zoals computervredebreuk en het onrechtmatig aftappen van informatie, strafbaar stellen. Het betreft de verkoop, het vervaardigen of het voorhanden hebben van geschikte 'technische hulpmiddelen' waarmee een computermisdrijf gepleegd wordt. Daarbij is het voor een veroordeling cruciaal dat aangetoond wordt dat bewust gehandeld is, dus met het oogmerk om een misdrijf te plegen. Onder technische hulpmiddelen worden zowel de gegevensdragers verstaan (floppy's en cd's) als de gegevens zelf. Een voorbeeld van het laatste is een computerprogramma dat een computersysteem kan ontregelen.

Naast uitbreiding van strafbaarstelling van enkele delicten, bevat het wetsvoorstel ook voorstellen om bevoegdheden van justitie en politie aan te passen. Van belang is de introductie van het zogeheten bevriezingsbevel. Dit stelt de officier van justitie in staat een internetprovider te bevelen bepaalde gegevens tijdelijk 'beschikbaar te houden' in afwachting van een definitieve beslissing over de verstrekking van de gegevens ten behoeve van de opsporing. Ook wordt het mogelijk om voor computerdelicten voorlopige hechtenis te vorderen en specifieke dwangmiddelen (inbeslagname en aftappen) toe te passen.