De high-tech oorlog, de schone oorlog... Wie nu nog denkt dat de oorlogvoering in de loop der tijden 'beter' is geworden, heeft een gaatje in het hoofd.

Het beroemde lied van Dirk Witte, het eerste Nederlandse protestlied, mag gerust weer ‘s van stal gehaald.

De tekst heeft betrekking op de Eerste Wereldoorlog, maar het is verantwoord de naam Lloyd George te vervangen door George Bush, die gisteravond met Tony Blair heeft getoost op de goede afloop.

En reken maar dat veel beleggers een groot banket hebben aangericht.

Het wijnglas

's Avonds lezen w'in de kranten
Hoe het ging die dag aan 't front,
Zoveel honderd weer gevallen,
Zoveel duizenden gewond.
Zoveel kind'ren zonder vader,
Zoveel moeders zonder kind...
En we vragen wanneer eens toch
Die ellende een einde vindt...

Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen w'in het ochtendblad
Dat er een banket geweest is
Ergens in een grote stad,
Waar Lloyd George heeft gedronken
Op de welvaart van z'n land,
En de oorlog heeft gewonnen
Met het wijnglas in de hand!

's Avonds lezen w'in de kranten:
Weer een boot getorpedeerd,
Zoveel mensen uitgevaren,
Zoveel maar teruggekeerd.
Zoveel tonnen graan verloren,
Zoveel monden zonder brood,
Zoveel vrouwen, zoveel kind'ren
Dichter bij de hongerdood...

Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen w'in het ochtendblad
Van een rijk en deftig feestmaal
In de een of and're stad,
Waar de "Kaiser" heeft gedronken
Op z'n uitgehongerd land
En de "Alten Gott" geprezen
Met het wijnglas in de hand!

Elke dag brengt nieuwe ellende,
Elke dag brengt nieuwe rouw,
Elke dag krijgt ons vertrouwen
In de mensen weer een knauw.
Angstig vragen we hoe lang nog
Deze oorlogswaanzin duurt,
Welke afgezant des duivels
Deze wereld toch bestuurt...

Ernstig gaan de staatsregeerders
Naar hun feestmaal en banket,
Satan heeft aan 't hoofd der tafel
Zich als schenker neergezet.
En hij vult daar met een grijnslach
Telkenmale tot de rand
Met het schuimend bloed der volk'ren
't Willig wijnglas in hun hand!

Dirk Witte