Jezus terug naar Cyprus
Storm Alliance - vrijdag 21 januari 2011 - 09:47
0
Het is ook een gave, jezelf steeds maar weer blijven uitvinden: De meesten zullen hem kennen als de androgyne en extravagante voorman van de culture club, sommigen wellicht als disc jockey die enkele compilaties van de Ministry of Sound aan elkaar mixte, weer anderen kennen hem van zijn kleurrijke drugs- en gevangenisverleden, maar weinigen hadden achter Boy George de vrome katholiek gezocht. Ach, wordt het plaatje van de man alleen maar interessanter van.
Altijd in voor een foto opp-je
En om een plaatje gaat het dan ook. Tijdens de hoogtijdagen van zijn drugsgebruik, in 1985, kocht onze Boy een kek icoontje. Hij dacht dat het iets Russisch was, want het was met dat typische ‘Russische kleurgebruik’, je weet wel. Het was wel een grotig ding, maar het hing zo mooi boven de open haard.
Er is een hoop veranderd in de afgelopen 25 jaar, maar dat kekke icoontje hing nog steeds bij George boven de vuurplaats. En vanwege een tournee met de Night of the Proms deed een of ander Nederlands TV programma een bezoekje bij de zanger aan huis, het beeld werd getoond, bisschop Porfyrios van Neapolis zag het en kreeg spontaan een rolberoerte: “Maar dat is in 1974 door die vieze Turken bij ons uit de kerk van St Charalambos geroofd!!”
[vrij vertaald]
De bassist van de band, toevallig Cyprioot, werd op de hoogte gebracht van het verschrikkelijke onrecht en onze olijke muzikale duizendpoot, ook de beroerdste niet en immers altijd al een vriend van Cyprus, besloot meteen om het icoon terug te laten keren naar de heilige grond. Je bent katholiek of niet, zogezegd.
de bisschop was heel blij
En hoewel de extreme diversiteit van de man en de immense gelaagdheid natuurlijk al bleek uit de uitspraak:
”People have this idea of Boy George now, particularly the media: that I’m tragic, fucked up. I mean, I’m all those things, but I’m also lots of other things. Yes, I’ve had my dark periods, but that isn’t all I am.”
Hier hebben we weer een reden waarom Boy George een plekje in ons aller harten verdiend.
