Lid worden? Inloggen!

Deze website maakte gebruik van cookies. We gebruiken enkel functionele cookies die er zijn er om de gebruiksvriendelijkheid van de website voor onze gebruikers te verbeteren. Wij maken GEEN gebruik van trackingcodes, of andere advertenties / marketing gerichte cookies. (Meer informatie). Klik op OK om akkoord te gaan met het gebruik van cookies.

OK

Mijn ergernis die Bandcontest heet

Dj BaSe_ZuM - zondag 9 maart 2008 - 22:57


0

Mijn aversie tegen de immer opkomende en popland overwoekerende wedstrijden in de muziek, ik zie door de bomen het bos niet meer.

Kijk voor de gein eens in biografieën van bands aan welke prijzen battles enz zij allemaal mee hebben gedaan, en wie wat allemaal wel niet gewonnen heeft, of een respectabele 2e prijs heeft gehaald. Bands moeten gewoon gaan spelen en hun best doen, voor een appel en een ei de podia langs, ze verknoeien de markt mijns inziens met alle wedstrijden enz, waar zijn de tijden van bellen en demo's gebleven, met een rok in de keel de programmeur bellen of je alsjeblieft mag spelen. Appels en peren vergelijk je niet met elkaar, net zo als een pop band en een punk band. muziek is emotie en kan je niet in een wedstrijd vorm gooien. Dan nog het nodige geblaaskaak van mensen die wel denken daar een mening over te moeten hebben. Mij niet gezien. Vers in het geheugen doch al een lange tijd geleden is mijn persoonlijke ervaring in de jury vaan een niet nader te noemen "kleine" prijs in Friesland.

Daar ging een brandje uit Sneek met de eer naar Amsterdam, en daar een stevige stempel drukken op ons toch al "boerse" Imago. Nee, laat mij maar aan de brievenbus zitten met smacht wachten op bruine enveloppen met cassette bandjes en een mooi stukje huisvlijt op een a4tje waarin de band zich zelf omschrijft. Naast de brievenbus staat mijn telefoon met draaischijf te wachten tot de de eerste band belt...dat waren nog eens tijden...toen deed je nog mee aan de "De Kleine Prijs Van Sneek" en stond die nog ergens voor. 15 minuten spelen, en niet een minuut langer en zeker geen cover. Want o wee dan ging de stekker eruit en ging je niet door naar de finale. Bo Beep wist dat met succes te omzeilen door 20 minuten lang covers te gaan spelen...Ik staar uit het raam van mijn kantoor, en zachtjes tikt de regen tegen het raam, langzaam loopt een druppel naar beneden, net als de kwaliteit van de immer doorgroeiende bos van muzikale wedstrijden. en weg is de druppel, net als mijn interesse voor al deze begroeiing in Nederland Muziekland.